ಕಿಸೆ ತುಂಬುವ ಕನಸುಗಳು
ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಕಿಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ತುಂಬುತ್ತೇನೆ ಒಂದಷ್ಟು ನಾಣ್ಯಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಬಣ್ಣದ-ಬೆಳಕಿನ ಬದುಕಿನ ಕನಸುಗಳನು... ಅವು ಹರಿದ ಕಿಸೆಯಲಿರುವ ಸೆರೆಯಿಂದ ಹನಿ-ಹನಿಯಾಗಿ ಸೋರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ, ಚೂರು-ಪಾರು ಗಾಳಿಯಲಿ ಕರಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ; ನಾಣ್ಯಗಳ ತೂಕದಡಿಯಲಿ ಹೊಸಕಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ!! ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೇನು?! ನೋಟು ತುಂಬುವ ಕಿಸೆಯಾದರೆ, ಸೋರುವ ಸೆರೆಯಿಲ್ಲ; ತುಳಿದುಬಿಡುವ ಭಾರವಿಲ್ಲ!! ಬದಲಾಗಿ ಹಗುರ ನೋಟುಗಳು ರೆಕ್ಕೆಗಳಾಗುವವು; ನಾಣ್ಯಗಳ ಹಾಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಲಾರವು, ಎತ್ತರೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರುವುದಕ್ಕೆ; ಏರುವುದಕ್ಕೆ!! ಕಿಸೆಯಲಿರುವುದು ಬರೀ ನಾಣ್ಯಗಳೆಂದು ಅತ್ತೆನೆಂದರೆ, ನನ್ನೆದೆಯ ನೋವಿನ ಬಿಸಿ ಅವುಗಳಿಗೆ ಗರಿ-ಗರಿಯಾಗುವುದನು ಕಲಿಸಬಲ್ಲುದೇ?! ಕಣ್ಣೀರ ಬಿಂದುಗಳು ಅವುಗಳೊಳಗನ್ನು ತೋಯಿಸಬಲ್ಲವೇ?! ಆ ಕಾವು ಸುಡುವುದು ಕಿಸೆಗೆ ತುಂಬಿದ್ದ ಕನಸುಗಳನ್ನಷ್ಟೇ!! ಆ ಕನಸುಗಳನು ತುಂಬಿದ ಕೈಗಳ ಹಿಡಿದ ಮನಸುಗಳಷ್ಟೇ!! ಅರಿವಿನ ಪರಿಧಿಯನು ನಿಲುಕಿ, ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಲಕುವ ನಿಜವೆಂದರೆ, ಆ ನಾಣ್ಯಗಳನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಕಿಸೆ ಬರಿದಾಗುತ್ತದೆ; ನಂತರ ಕನಸುಗಳೂ ಕಿಸೆಗಿಳಿಯವು!! ಸೋರಿ-ಕರಗಿ ಉಳಿದು ನಾಣ್ಯಗಳಿಗಂಟಿದ ಕನಸುಗಳು ಕಿಸೆಯನು ತುಂಬುತ್ತವೆ!! -ಪಲ್ಲವಿ ಕಬ್ಬಿನಹಿತ್ಲು