ಕಿಸೆ ತುಂಬುವ ಕನಸುಗಳು

ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಕಿಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ತುಂಬುತ್ತೇನೆ

ಒಂದಷ್ಟು ನಾಣ್ಯಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಬಣ್ಣದ-ಬೆಳಕಿನ ಬದುಕಿನ ಕನಸುಗಳನು...

ಅವು ಹರಿದ ಕಿಸೆಯಲಿರುವ ಸೆರೆಯಿಂದ

ಹನಿ-ಹನಿಯಾಗಿ ಸೋರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ,

ಚೂರು-ಪಾರು ಗಾಳಿಯಲಿ ಕರಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ;

ನಾಣ್ಯಗಳ ತೂಕದಡಿಯಲಿ ಹೊಸಕಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ!!

ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೇನು?!

ನೋಟು ತುಂಬುವ ಕಿಸೆಯಾದರೆ,

ಸೋರುವ ಸೆರೆಯಿಲ್ಲ;

ತುಳಿದುಬಿಡುವ ಭಾರವಿಲ್ಲ!!

ಬದಲಾಗಿ ಹಗುರ ನೋಟುಗಳು ರೆಕ್ಕೆಗಳಾಗುವವು;

ನಾಣ್ಯಗಳ ಹಾಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಲಾರವು,

ಎತ್ತರೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರುವುದಕ್ಕೆ; ಏರುವುದಕ್ಕೆ!!

ಕಿಸೆಯಲಿರುವುದು ಬರೀ ನಾಣ್ಯಗಳೆಂದು ಅತ್ತೆನೆಂದರೆ,

ನನ್ನೆದೆಯ ನೋವಿನ ಬಿಸಿ

ಅವುಗಳಿಗೆ ಗರಿ-ಗರಿಯಾಗುವುದನು ಕಲಿಸಬಲ್ಲುದೇ?!

ಕಣ್ಣೀರ ಬಿಂದುಗಳು ಅವುಗಳೊಳಗನ್ನು ತೋಯಿಸಬಲ್ಲವೇ?!

ಆ ಕಾವು ಸುಡುವುದು ಕಿಸೆಗೆ ತುಂಬಿದ್ದ ಕನಸುಗಳನ್ನಷ್ಟೇ!!

ಆ ಕನಸುಗಳನು ತುಂಬಿದ ಕೈಗಳ ಹಿಡಿದ ಮನಸುಗಳಷ್ಟೇ!!

ಅರಿವಿನ ಪರಿಧಿಯನು ನಿಲುಕಿ,

ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಲಕುವ ನಿಜವೆಂದರೆ,

ಆ ನಾಣ್ಯಗಳನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಕಿಸೆ ಬರಿದಾಗುತ್ತದೆ;

ನಂತರ ಕನಸುಗಳೂ ಕಿಸೆಗಿಳಿಯವು!!

ಸೋರಿ-ಕರಗಿ ಉಳಿದು ನಾಣ್ಯಗಳಿಗಂಟಿದ

 ಕನ‌ಸುಗಳು ಕಿಸೆಯನು ತುಂಬುತ್ತವೆ!!

-ಪಲ್ಲವಿ ಕಬ್ಬಿನಹಿತ್ಲು