ದರ್ಪಣ


 


ಅರೆ! ಅವಳೇ ಇವಳಾ? ಎಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡಿತು, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಿರುಗಿದೆ. ಗೊಂದಲ ನಿವಾರಣೆಗೆ. ಹೌದು, ಅವಳೇ... ಅವಳು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ದರ್ಪಣ. ಇಂದು ಕಂಕುಳಲ್ಲೊಂದು ಕೂಸು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ತರಕಾರಿಯ ಕಟ್ಟನ್ನು ಹಿಡಿದು ವಿವಾಹಿತ ಮಹಿಳೆಯ ಗಾಂಭೀರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ನನ್ನೆದುರಿನಿಂದಲೇ ಸುಳಿದು ಮರೆಯಾದಳು. ಅವಳ ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕೂಡ ಮರೆಯಾಯಿತು. ಅವಳ ಗುರಿ ಯಾವುದೆಂದು ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟಿದ್ದು ಬಾಲ್ಯದ ಕಡೆಗೆ...

                   *                        *                        *                        *                        *

ದಪ್ಪು! ಅವಳೇ ದರ್ಪಣ, ಅದಾಗ ಎಳೇ ಹುಡುಗಿ, ಗುಂಡು-ಗುಂಡಾಗಿ ತನ್ನ ಕರ್ರಗಿನ ಕೇಶರಾಶಿಯನ್ನು ಬಾಚದೆ, ಸಿಂಬಳ ಸುರಿಸುತ್ತಾ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಲ್ಲಾಟ ಆಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹರಿದ ಫ್ರಾಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಅಂಗನವಾಡಿಗೂ ಓಡಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನೋ ಅವಳಿಂದ ಎರಡು ‌ವರ್ಷ‌ ದೊಡ್ಡವನು. ನನ್ನಲ್ಲಿ, ನಾನವಳ  'ದೊಡ್ಡಣ್ಣ' ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಕೊಂಕು ತೆಗೆದು, ಕಾಲೆಳೆದು ರೇಗಿಸಿ, ಅವಳನ್ನಳಿಸಿ, ಕೊನೆಗೆ ಅವಳ ಮನೆ ತಲುಪುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 'ಅಕ್ರೋಟ್' ಕೊಟ್ಟು ನಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆದಂತೆ 'ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆ'ಗೆ ಹೋದಾಗಲೂ ಸಹ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಬ್ಯಾಟ್ ಹಿಡಿದು ಮೈದಾನಕ್ಕಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಪೋರಿ ಆಕೆ! ಏಳನೆಯಲ್ಲಂತೂ ಅವಳ ಮಂಗನಾಟ ಸಹಿಸದೆ, ಟೀಚರ್ ಎರಡು ದಿನ ಅವಳನ್ನು ತರಗತಿಯಿಂದ ಹೊರಗಟ್ಟಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅದೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಹೈಸ್ಕೂಲು ತಲುಪಿದಾಕ್ಷಣ ಅವಳ ತುಂಡು ಲಂಗ, ಚೂಡಿದಾರಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಮೈದಾನಕ್ಕಿಳಿಯುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗಿಡಿದು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕುಳಿತು ತನ್ನವ್ವನಿಗೆ ತನ್ನ ಅಜ್ಞಾನದ, ತುಂಟತನದ ಪರಿಚಯ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅಂದು ನಾನವಳ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಅವಳು ಅಡುಗೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯಾಗಿದ್ದು ಬಿಸಿ-ಬಿಸಿ ಚಹ(ನೀರು)ದ ಕಪ್ಪಿನೊಂದಿಗೆ ಆತಿಥ್ಯ ನೀಡಿದ್ದಳು.

ಇನ್ನೇನು ಕಾಲೇಜು ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳ ತಂದೆಗೆ ವರ್ಗವಾಗಿ ದೂರದ ತಿಪಟೂರಿಗೆ ತೆರಳಿದ್ದಳು. ಮುಂದೆ ಅವಳು ಸಹಾ ನನ್ನ ಸ್ಕೃತಿ ಪಟಲದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು.

                  *                        *                        *                        *                        *

ಇದೀಗ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಅದೇ ಮುಖದ ಹೋಲಿಕೆ ಹಾದು ಹೋಗಿ ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿಯದು ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತಾಯಿತು. ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಇಂದಿನ ಕಥೆಯೇನು? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾದು ಹೋಗಿ , ನನ್ನ ಕಂಗಳು ಅತ್ತಿತ್ತ ಹುಡುಕಾಡತೊಡಗಿದವು. ದೂರದಲ್ಲಿ ಮಗುವಿನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳೆಡೆಗೆ ತುಸು ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆದೆ. "ದಪ್ಪು " ಎಂದಾಗ ಅವಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಒಂದರೆ ಕ್ಷಣ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಚಿಹ್ನೆ ಮೂಡಿ ಮರೆಯಾಗಿ ಮುಗುಳ್ನಗು ಅರಳಿತು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚು ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು, ಅವಳ ಬೋಳುಹಣೆ, ಕೊರಳನ್ನು ಕಂಡು. ಮನದ ಮಾತನ್ನರಿತಂತೆ ಅವಳು, "ಅಣ್ಣಯ್ಯ, ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಯೋಧರಾಗಿ ಹುತಾತ್ಮರಾದರು. ಇಂದು ಅವರ ಮನೆಯೆಂಬ ಜಗತ್ತಿನ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲಿದೆ " ಎಂದಳು. ಕಣ್ಣಾಲೆಗಳು ತುಂಬಿಕೊಂಡವು.

"ಮನೆಗೆ ಬರುವೆಯಾ? ಅತ್ತೆಮ್ಮ ದಾರಿ ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ" ಎಂದಾಗ ಇಲ್ಲವೆಂದು ತಲೆಯಾಡಿಸಿದೆ, ನಿಂತಿದ್ದ ಕಂದಮ್ಮನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ, "ಇವಳೂ ಅವಳಪ್ಪನ ಹಾಗೆ ಸೇನೆಗೆ ಸೇನೆಗೆ ಸೇರುತ್ತಾಳೆ" ಎಂದು ಕಣ್ಣು ಹೊಳೆಯಿಸಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದಳು. ನಾನು ನಿಂತೇ ಇದ್ದೆ, ಅವಳು ಮರೆಯಾಗುವ ತನಕ....



 ಮನಸ್ಸೆಂದಿತು, 'ಕಾಲ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.' ನನ್ನ ಅಳುಬುರುಕಿ, ಗಂಡುಬೀರಿ ದಪ್ಪುವೆಲ್ಲಿ? ಇಂದಿನ ತ್ಯಾಗಮಯಿ, ದೇಶಪ್ರೇಮಿ, ದಿಟ್ಟ ಹೆಂಡತಿ ದರ್ಪಣನೆಲ್ಲಿ? ಅನುಭವವೆಂಬ ಪಾಠಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುವ ಪಾಠಗಳ ತೀವ್ರತೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಾಡಿತು, ಅಸ್ಥಿರ ಮನಸ್ಸು ಮುಳುಗುವ ಸೂರ್ಯನೆಡೆಗೆ ಕಣ್ಣು ನೆಟ್ಟು ನಿಂತಿತ್ತು...

                                                                                                -ಪಲ್ಲವಿ ಕಬ್ಬಿನಹಿತ್ಲು

👉👉👉👉SUPPORT US BY CLICKING THE FOLLOW BY E-MAIL BUTTON On TOP RIGHT CORNER...IN MOBILES YOU CAN CLICK ON 'VIEW WEB VERSION' BUTTON AT THE END OF THE PAGE SO THAT YOU FIND FOLLOW BUTTON... HOPING FOR YOUR LOVE AND SUPPORT TO THIS INITIATIVE...

WE WILL POST OUR CONTENTS ON EVERY SUNDAY, MONDAY, WEDNESDAY AND FRIDAY AT 11:00 AM

-KADUGUSUMA

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ನೀನೊಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿದ್ದಿದ್ರೆ?!

Image
  ತಾಯಿಗೆ ಮಗುವಿನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರಿಯುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಕೊಡುತ್ತಂತೆ. ಆದರೆ ಮಗಳೇ, ನಿನ್ನ ತಂದೆಯಾಗಿಯೂ ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿ, ಅಕ್ಕರೆಯನ್ನು ಕೊಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಲ್ಲದ ‘ಜೀವನ’... ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಅಂದು ನಿನಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟು, ತನ್ನ ಕೊನೆಯುಸಿರನೆಳೆದಳು.  ಅಂದಿನಿಂದ ಕಣ್ಣರೆಪ್ಪೆ ಕಣ್ಣನ್ನು ಕಾದಂತೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿದೆ. ನನಗಿದ್ದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಂಪತ್ತು  ನೀನು ಎಂದು, ನಿನಗೆ ಐಶ್ವರ್ಯಾ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟೆ. ನೀನು ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಒಲ್ಲೆ ಎನ್ನದೆ, ತಂದುಕೊಟ್ಟೆ. ಹಗಲು-ರಾತ್ರಿ ದುಡಿದು ನಿನಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಧಾರೆ ಎರೆದೆ. ಅಂದು ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ನೀನು ಗೆಳತಿಯರೊಡನೆ ಶಾಲೆ ತಪ್ಪಿಸಿ ಸಿನೆಮಾ ಹೋಗಿದ್ದು! ಅಂದು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ, ಶಿಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ದೂರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು, ನಿನಗೆ ನೆನಪಿರಬಹುದು. ಆಗ ಶಿಕ್ಷಕರು ನಿನ್ನನ್ನು ಗದರುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಎಲ್ಲ ತಪ್ಪನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ನಿನ್ನನ್ನು ಬಚಾವ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ, ಅಲ್ವಾ?! ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಎಸ್ಸೆಸೆಲ್ಸಿಲಿ, ಒಳ್ಳೆ ಮಾರ್ಕ್ಸ್  ತೆಗಿತಾಳೆ  ಅಂದ್ಕೊಂಡ  ಮಹದಾಶೆ ಪೂರೈಸ್ಲೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ವರ್ಷ ಮನೇಲೇ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಯಲ್ಲೇ ನೀನು! ಆದ್ರೂ ಏನೂ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ಲ ನಾನು, ಯಾಕಂದ್ರೆ, ಹೇಳಿದ್ನಲ್ಲ ಅಮ್ಮನ ಹೃದಯ ನನ್ನಲ್ಲಿತ್ತು ಅಂತ. ಮಗಳೇ, ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸು ಮುಗ್ಧ ಅನ್ನೋದನ್ನ
Read more

ಬೆಳೆಯುತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದರೆ ಅಳಿಯುತ್ತಿರುವುದಲ್ಲವೇ?!

Image
ಮಾನವನಿಗೆ ಬದುಕಿನ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸರಿಸಮಾನರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಚಿಗುರಿನ ಹುಟ್ಟಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಹಳೆ ಎಲೆಗಳಲ್ಲಾ ಉದುರುತ್ತವೆ. ಮರ ಬದಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡರೂ ಎಲೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ; ಎಲೆಗಳು ಹೀರುವ ಬಿಸಿಲು, ಗಾಳಿಯೂ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ನೆರಳೂ ಹೊಸತು, ಅದರ ತಂಪೂ ಹೊಸತು. ಒಂದಿಷ್ಟನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಬದಲಾಗುವುದೇ ಬದುಕಲ್ಲವೇನು? ಬದಲಾವಣೆ ಬಾಳುತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವುದರ ಸಂಕೇತ. ಉಸಿರೆಳೆದಷ್ಟು ಬಾರಿ ಮನುಜ ಬದಲಾಗಿದ್ದಾನೆ ಎನ್ನುವ ವಿಷಯ ಅದೆಷ್ಟು ಸಹಜ ಸತ್ಯವೇ ಆದರೂ ಅಚ್ಚರಿಯುಂಟು ಮಾಡದಿರದು. ಒಂದೊಂದು ಕ್ಷಣ ಕೈ ಜಾರಿದಂತೆ 'ನಾನಿರುವುದೇ ಹೀಗೆ' ಎನ್ನುವುದರಲ್ಲಿನ  'ಹೀಗೆ'ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದೇ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಅಲ್ವೇ?! 'ಕಲಿಯುವ ಮನಸಿದ್ದರೆ ನಿಮಗೆ ಕಲಿಸುವುದು ಕಲ್ಲಿನ ಗೊಂಬೆ '. ಇದು ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಿರಿಯರೊಬ್ಬರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು. ಇದು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಬೀರಿದ ಪ್ರಭಾವ ಅಗಾಧ. ಇದು ನನ್ನಿಂದ ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂಬ ಭಾವ ಕಾಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಈ ಕಿವಿಮಾತು ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿದ್ದದ್ದುಂಟು. ಹೀಗೆ ಮುಂದೆ ನಡೆದದ್ದರಿಂದ ನಾನೇ ಅಚ್ಚರಿಪಡುವಂತೆ ಬೆಳೆದದ್ದುಂಟು! ಇಂತಹ ಬೆಳೆವು ಅದೆಷ್ಟು ಸಂತಸಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ನಾನಂದುಕೊಂಡ 'ನನ್ನತನ' ಚೂರು ಚೂರೇ ಅಳಿಯುವ ನೋವು ಕೆಣಕದೆ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಅಸ್ತಿ
Read more

ಮುಖವಾಡಗಳು

Image
ಮುಖ ಮರೆಸಿ ಓಡಾಡುವುದು ತಪ್ಪಂತೆ; ಮುಖವಾಡದೊಳಗೇ ಬದುಕುವವರು ನಾವು!! ಮುಖವಾಡಗಳು ಒಂದಾಗಿ-ಎರಡಾಗಿ-ನೂರಾಗಿ, ನಾನು ನೀನಾಗಿ, ನೀನು ಏನೋ ಆಗಿ! ನಾವಲ್ಲದ ‘ನಮ್ಮನ್ನು’ ತೋರಿಸುವ ಹಂಬಲದಲ್ಲಿ, ಮುಖವಾಡದೊಳಗೇ ಬದುಕುವವರು ನಾವು!! ಕಲೆಯಿರುವ ಮುಖಗಳಿಗೆ, ರಂಗಿನ ಹೊಳಪಿನ ಮುಖವಾಡ!! ಕಪ್ಪು ಮನಸ್ಸಿನ ಧುರೀಣರಿಗೆ, ಶ್ವೇತ ವಸ್ತ್ರದ ಮುಖವಾಡ!! ಕಾಡ ಕಡಿದು ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆಗಳ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ, ಹಸಿರು ಹುಲ್ಲಿನ, ಹೂವಿನ ಮುಖವಾಡ!! ಕೊಳೆತು ನಾರುವ ಮನಸುಗಳಿಗೆ, ಸುಗಂಧಿತ ಲೇಪನದ ಸುವಾಸನೆಯ ಮುಖವಾಡ!! ತನ್ನಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಗುಣಗಳಿಗೆ, ಲಕ್ಷ್ಮೀಬಲದ ಮುಖವಾಡ!! ಅತ್ತು ಸೊರಗಿದ ಜೀವಗಳಿಗೆ, ನಗುಮೊಗದ ನಲಿಕೆಯ ಮುಖವಾಡ!! ಚಿತೆಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದರೂ, ಯೌವನದ ಭ್ರಮೆಯ ಮುಖವಾಡ!! ಅಸಭ್ಯತೆಯೇ ಮೈವೆತ್ತಿ ನಿಂತಿದ್ದವರಿಗೂ, ಸಭ್ಯತೆಯ ಸುಂದರ ಮುಖವಾಡ!! ಭೇಟಿಯಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೊಂದೊಂದರಂತೆ, ನೂರಾರು ಮುಖವಾಡಗಳಲ್ಲೇ ಬದುಕು; “ನಾವಲ್ಲದ ‘ನಮ್ಮನ್ನು’ ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ” ಹಮ್ಮು-ಬಿಮ್ಮಿನ ತೋರಿಕೆಯ ಮುಖವಾಡ; ಕೃತ್ರಿಮತೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಸಹಜತೆಯ ಮುಖವಾಡ; ಕ್ರೂರತೆಯ ಮರೆಮಾಚುವ ಸ್ಪಂದನೆಯ ಮುಖವಾಡ; ಸ್ವಾರ್ಥದ ಪರದೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಸ್ವಾರ್ಥದ ಮುಖವಾಡ; ಶೂನ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯ ಮುಖವಾಡ!! ಆದರೂ, ಮುಖ ಮರೆಸಿ ಓಡಾಡುವುದು ತಪ್ಪಂತೆ!! ಮುಖವಾಡದೊಳಗೇ ಬದುಕುತ್ತಿರುವವರೊಳಗಿನ, ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖವಾಡದ ಮಾತು!! -ಪಲ್ಲವಿ ಕಬ್ಬಿನಹಿತ್ಲು WE WILL POST OUR CONTEN
Read more